Al jaren staat de Silverskiff in Turijn op het programma. Enige jaren terug liepen we vanuit het centrum van Turijn naar de rivier de Po en zagen we roeiboten trainen. Dat er een wedstrijd geroeid wordt op de rivier de Po had ik nog nooit gehoord. De rivier kende ik van naam en van de beklimming van de Mont Viso (3400m). De Po ontspringt aan de voet van deze berg en stroomt oostwaarts dwars door Noord Italië en mondt uit in de Adriatische zee bij Venetië.
Turijn is een prachtige stad en de rivier meandert er doorheen. De boothuizen langs de oevers stralen elegantie uit. Het leek me fantastisch ooit op deze rivier te kunnen varen. De Silverskiff is een illustere wedstrijd geworden, mede vanwege de wereldtoppers die meedoen, al dan niet aangespoord door de sponsor (Filippi). De gebroeders Sinkovic zijn zulke types, die al jarenlang de wereldtop in het roeien domineren. Dit jaar op het podium geflankeerd door Nederlandse toppers, Lennart van Lierop en Koen Metsemakers. Bij de dames won dit jaar voor de tweede keer op rij Roos de Jong en Laila Youssifou eindigde als derde. Maar het niveau varieert, veel van de 700 deelnemers komen toch voor het meedoen en niet om zich met de toppers te meten.
Vijftig deelnemers uit Nederland
Op 5 november 2023 is het zover, als in Nederland de blaadjes vallen, roeit een flinke Nederlandse delegatie de Silverskiff. Nederland staat met 50 deelnemers op de derde plaats, na Italië en Zwitserland. Naast de olympische roeiers zijn er veel Nederlandse masters die meevaren in de top en zo ook de kanjers uit Tilburg en Den Bosch. Allereerst Robert Richtersz, hij rijdt de botenwagen en vervoert in zijn uppie een stuk of tien boten over de alpen naar de Po vlakte en doet zelf mee aan de Vintage Silverskiff, waar oude tijden herleven in houten boten en flanellen shirts.
Katriene, Heleen en ik doen mee met de Silverskiff op zondag en we worden vergezeld door Floortje die meegaat voor de stad en ter ondersteuning. (En uiteindelijk ook zelf nog op de Po vaart in de boot van Robert. Floortje doet volgend jaar ook mee). Logistiek hebben we het prima geregeld. We hebben een voorspoedige reis op woensdag 1 november en de vlucht op Bergamo is maar anderhalf uur. Daarna nog twee uurtjes met de gehuurde auto naar het appartement. De AirBnB is ruim genoeg voor 4 personen, lekker licht van binnen en niet te ver lopen van de botenwagen. Woensdagavond is er pizza en na de botenwagen gestald te hebben schuift ook Robert aan. Donderdagochtend gaan we voor de eerste keer het 11 kilometer lange traject verkennen. Halverwege is er een keerboei en in het midden van de rivier loopt een ballenlijn. Je vaart bakboord wal, wat voor ons even wennen is. Maar als iedereen het doet, is dat wel zo makkelijk.
Het is redelijk bochtig en je moet goed uitkijken dat je niet of in de struiken of over de ballenlijn vaart. Er is stroming waarvan de sterkte varieert met de hoeveelheid regen die stroomopwaarts valt. Er zijn golven, meestal van de coachbootjes, maar die vallen mee. En natuurlijk prachtige vergezichten. Donderdag helaas bedorven door de regen, maar vrijdag en zondag zien we de sierlijke bruggen over de Po en in de verte de Alpen met sneeuw op de toppen. Zelfs de Mont Viso kunnen we vanaf de Po zien liggen.
Castello di Rivoli
Donderdagmiddag rijden we in de regen naar Castello di Rivoli, een prachtige burcht net ten noorden van de stad met een uitzonderlijke en internationaal toonaangevende collectie moderne kunst. In de avond maak ik Lasagna voor ons vijven.
Ook vrijdagochtend maken we een trainingsrondje. Katriene is inmiddels goed verkouden en heeft het zwaar. Het wordt al drukker, want er arriveren steeds meer deelnemers. In de middag hebben we een lunch in een sjiek restaurant dat onderdeel is van een roeivereniging. We vieren de verjaardag van Robert onder het genot van een driegangenmenu en 1 glaasje wijn (tja maar eentje voor de wedstrijd).
Zaterdag is voor ons een rustdag en wordt gebruikt voor shoppen en het centrum verkennen. Voor Robert is het de dag van de vintage skiff en hoewel de afstand wat beperkter is, is de inspanning er niet minder om. Helemaal leeg geroeid komt hij over de finish. Zaterdagavond is het pasta avond, even wat koolhydraten bunkeren.
Silverskiff
Zondag de dag van Silverskiff: tussen 9:00 en 12:00 wordt er om de 15 sec. een skiff weggestart. Katriene voelt zich gelukkig weer wat beter en staat als eerste op de rol, daarna Heleen en ik als derde. Het loopt vlotter dan we dachten. Een beetje bang voor chaotische toestanden waren we van tevoren wel. Maar het verloopt bijzonder soepel. Voor je het weet ben je gestart en bezig met het bereiken van de keerboei en het navigeren om alle deelnemers heen. Katriene wordt flink in de weg gezeten door een voorgangster en heeft moeite er voorbij te komen. Uiteindelijk krijgt ze ruimte en met een mooie tijd van 52:44 (6de van de 24) haalt ze de streep. We zijn overtuigd dat ze er zonder verkoudheid nog een anderhalve minuut af had kunnen krijgen. Heleen vaart een degelijke wedstrijd en wordt met 53:09 4de van 19 in het Masters E veld. Gestart met nummer 619 in het masters F veld, ben ik alleen maar deelnemers aan het passeren. Bij een passage dreigt een net ingehaalde Italiaan de bocht uit te vliegen en mij mee te nemen, maar gelukkig stopt hij na een kreet van mijn kant en kan ik door. Uiteindelijk finish ik in een verdienstelijke tijd van 50:06 en wordt 14de van de 57 mannen tussen de 60-65.
Na het bijwonen van de huldiging en na het opladen van de boten kunnen we lekker ontspannen. De verkoudheid is inmiddels overgeslagen op Floortje, die de gezamenlijke afsluitende maaltijd in het aardappelrestaurant mist. Een van de leukste dingen tijdens dit soort evenementen is dat je weer nieuwe mensen leert kennen uit de roeiwereld.
Afscheid
Op maandag is het uitslapen en bezoeken we het fantastische filmmuseum en nemen afscheid van Heleen. Dinsdag bezoeken we het automuseum en een waanzinnig gebouw: de oude Fiatfabrieken met de testbaan boven op het dak.
En tenslotte val ik ook ten prooi aan het virus zodat we op woensdag met drie hoestende reizigers weer het vliegtuig in stappen terug naar Eindhoven. Waar mijn lieve buren toevallig in de buurt zijn en bereid zijn om ons op te pikken en terug te brengen naar Tilburg. Turijn is een prachtige stad en de Silverskiff is een prachtige wedstrijd.
Joost Jansen
